semalam kami ke kuala trengganu bershopping... inilah kali pertama kami bershopping setelah mrs berkerusi roda nih. azab rupanya golongan kurang upaya. nak kesana kesini perlu ada perancangan. silap haribulan tersangkut... kalau tetiba di depan tu tangga?.... terpaksa pusat survey dulu sebelum bergerak kemana2.
masa shopping tu dalam poket pusat cuma ada rm350 jek... dah isi petrol jadile rm300. awalnya mrs suruh la keluarkan duit... tp pusat tangguh.. 'takper kat giant tu ada atm... no halnyer'...
shopping punya shopping kami pun ke kaunter.... rm270.
mrs - bawak tubik kad tu
pusat - takpe... guna cash...
mrs - kare nok guna pitih tu
pusat - ala jgn riso.... sy tau apa yg sy buat..
lepas tu kami makan le di warung... pekena laksa asam dan nasi kerabu.... sempat juga mrs komplen kat peniaga... komplen pencelup terlebih letak... huhuhuh... takper le.. lantak .. pusat makan laksa....... mrs ckp kelantan... akak tu pulak ckp trengganu... lantak ler....masa on the way balik... singgah beli kepok.... adala dalam rm40... keropok lekor... keropok keping... budu... pencicah... ermmmhehehe... masa nak baya... hahaahaha... duit takder...
mengamuk le mek kelate tu... bok bek bok bek bahasa dia.... ater.. manele teman sengaja mek.. teman lupa.... kedai tu pulak tak terima kad ....memalukan betoi... terpaksa ke chendering semula keluarkan duit di bsn...
moral of the story... kad kredit adalah kemudahan gunalah ia sebijaknya kira dalam bahasa omputeh.. fish are friend, not food
hehehehe tu lah lenkali ikut cakap mrs tau :)
ReplyDelete